Армысың ауыл-аймағым,
Атырау, Нарын, Ақ Жайық?!
Қош айтысып сенімен
Мен кеткелі, ғажайып
Талай қантар қалшылдап,
Талай жаз шықты-ау мал жайып.
Қайран да абзал қарт ана
Қарайғанға көз салып,
Сағат сайын хат күтіп
Отырған болар қол жайып.
Толқитын болар Жем, Жайық.
Толқитын болар балықшы.
Толқитын болар жел қайық.
Құпия сырлы қыз бала
Оңаша кезде төңірек,
Ұрланып шығып шарбақтан,
Жібегі баста желбіреп,
Анық сүйген жігіттің,
Атын атап, елжіреп,
Қарайтын болар біз жаққа
Қарақат көзі мөлдіреп.
Көргенде көзі тоймаған,
Сүйгенде мейірі қанбаған.
Жауынгер құшқан жар-қосақ,
Жас бөбегін құшақтап,
Ұйықтап кетсе «той-тойлап»,
Ояна кетсе ой ойлап,
Шаршар да шаршар ол рас,
Сүртетін болар көзден жас.
Сүртсін ол жасын!
Сол жас қой,
Сарқылмас сенім мұрасы.
Жас тамса, жалын оқтың да
Жасымас па еді ызасы?!
Ал қош ауылым! Асығыспын,
Ат деп жатыр ажалды.
Жетерміз әлі-ақ жеңіспен,
Аңсаған тойға аз қалды.
Қайырлы күнде көрісіп
Іле тастап жарақты.
Көтерерміз көңілді,
Көтерерміз шарапты!
1943ж